ธรณีประตู { HOPEGA }
ก่อนอ่าน
ฟิคเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของไรท์เท่านั้น ไม่มีส่วนใดเกี่ยวข้องกับตัวศิลปินใดๆ (
ยกเว้นเรื่องอาการบาดเจ็บที่หูของยุนกิ ) หากผิดพลาดประการใดไรท์ขออภัยมา ณ ที่นี้
( รายงานก็มา 555555 )
" ประกาศจากบิ๊กฮิต
"
มิน ยุนกิสะดุดขอบประตูทำให้ได้รับบาดเจ็บที่หู จำเป็นต้องพักทำกิจกรรมปลายปีเป็นเวลาหนึ่งสัปดาห์
ขอขอบคุณ
ทำไมต้องเป็นกูด้วย T T
ร่างเล็กของมินยุนกินั่งหดหู่อยู่กลางห้องนั่งเล่น มือบางกุมใบหูที่ได้รับบาดเจ็บอย่างทะนุถนอม คือจริงๆก็ไม่ได้เป็นคนซุ่มซ่ามขนาดนั้นนะ แค่ไอ้โฮซอกตัวดีนั่นแหละที่ทำให้เขาต้องเป็นแบบนี้อ่ะ
(-^- )
" พี่ยุนกิเป็นไง ยังเจ็บอยู่ไหม " ด่าในใจไม่ทันขาดคำ ร่างโปร่งของโฮซอกก็เดินเข้ามาใกล้ ดูท่าว่ากำลังจะแต่งตัวออกไปข้างนอกสินะ ปล่อยให้อยู่เขาคนเดียวอีกแล้ว!
" ไม่เจ็บแล้ว ว่าแต่จะไปไหนเนี่ยทำไมแต่งตัวแลดูดี
"
" ก็ทำงานไง เนี่ยต้องขึ้นแสดงโดยไม่มียุนกิแล้วเหง๊าเหงา
" โฮซอกแกล้งซบหน้าลงตักของผู้เป็นพี่ ใบหน้าใสถูไถไปมาตรงขาอ่อนของยุนกิก่อนจะถูกมือน้อยฟาดป้าปเข้าให้
" เด็กเวร ไม่เรียกกูว่าพี่งั้นเหรอห๊ะ
"อ้าว นึกว่าหวงตัวที่ไหนได้ตบหัวเพราะไม่เรียกพี่งั้นอ่อวะ-.-
" โหย ทีบนเตียงไอ้เราไม่เรียกพี่เห็นแต่ชอบใจใหญ่
"
" ห่าโฮซอกอย่ามโน! "
" แหมๆ ด่าผัวแบบนี้ ซักรอบไหมที่รัก "
" เด็กเวรเอ๊ย หุบปากเลย "
" พี่ก็จูบผมก่อนแล้วจะหุบปา--
"
" เห้ยๆ เลิกหวานกันได้แล้วโฮปไปทำงาน พี่ยุนกิอยู่นี่อย่าดื้อล่ะเข้าใจ๊
" นัมจุนแหกปากเรียกโฮซอกเสียงดังยังไม่วายแอบกวนทรีนคนเจ็บที่นั่งอยู่ข้างๆ
" พูดยังกะกูเป็นเด็ก ไปไหนก็ไปเลย รกหูรกตา "
" หูย งานนี้มีงอน " นัมจุนยังไม่กลัวตาย เอ่ยกวนอำนาจมืดต่อ
" ถ้างอนเดี๋ยวคืนนี้จะกลับมาง้อ คิกๆ "
" ไปไหนก็ไป ไอ้พวกเด็กบ้า! " เด็กน้อยยุนกิเริ่มงอแงขัดใจ มือบ้างคว้าเอาหมอนที่อยู่ข้างกายปาใส่ใบหน้าหล่อของนัมจุน ส่วนโฮซอกก็ถูกหยิกต้นแขนเสียยกใหญ่
ปัง!
หลังจากเมมเบอร์ทั้งหกเดินออกไปจากห้องทุกสิ่งทุกอย่างก็เงียบลง
ยุนกินอนกลิ้งไปมาตรงกลางห้องนั่งเล่น ตอนนี้ไม่มีใครนอกจากเขา ดังนั้น ในห้องกูใหญ่สุด!!!
เจ้าลูกแมววิ่งไปหยิบโทรศัพท์อยู่ในห้องออกมาเล่น ปากบางกระตุกยิ้มร้ายเมื่อคิดบางอย่างออก วันนี้เรามากวนใจเจ้าโฮซอกเล่นดีกว่า~
ยุนกิกดส่งข้อความสุดท้ายให้กับโฮซอกพลางกดออก ถ้าโฮซอกเห็นข้อความพวกนี้คงไม่มีกะจิตกะใจทำงานแน่
ก๊าก รู้สึกสะใจ~
นี่อุตส่าแอ๊บพิมพ์ข้อความซะหวานเยิ้มไปกวนใจเลยนะเนี่ย ฮิ_ฮิ แต่ไอ้รางวัลที่ว่าก็คงจะเป็นให้แฟนเด็กนวดขาหรือไม่ก็ตัดเล็บให้เขาอ่ะนะ
ยิ่งคิดยิ่งสะใจ ก๊ากกก
ร่างบางนั่งขำอยู่กับหน้าจอราวกับคนบ้า แต่จริงๆกูก็บ้าล่ะนะ ฮ่าๆ
ให้ตายสิชักอยากเห็นแล้วสิว่าเจ้าเด็กนั่นจะเป็นยังไง
#JHPOE
" อ๊ากกกกก กูอยากกลับหอ! " โฮซอกลุกขึ้นแหกปากท่ามกลางทีมงานที่กำลังวุ่น นิ้วเรียวกดเข้าออกแชทของคนรักรัวๆราวกับว่าจะเร่งเวลาให้เร็วขึ้น จีมินนั่งมองปฏิกิริยาแปลกๆของพี่ชายพลางขำก๊ากกับสติที่หายไปของโฮซอก
" มึงเป็นไรโฮป " นัมจุนเดินเข้ามาเผือก เอ๊ย! ถาม
" มึงดู! โอ๊ยนัมจุนกูกลับหอตอนนี้ทันไหมมม
" สมาทร์โฟนเครื่องบางถูกยัดใส่มือเพื่อนรัก ตอนนี้โฮซอกจากไอดอลคนหล่อกลายเป็นหนูติดจั่นไปซะแล้ว ร่างโปร่งเดินวกวนไปมาจน95ไลน์ที่นั่งมองก็เริ่มเวียนหัวไปแล้ว
" เหยด พี่แกกินน้ำเปล่าดีกรี40เข้าไปปะเนี่ย " นัมจุนอ่านแชทของโฮซอกก็อุทานเสียงดัง
สองคนนี้คบกันมาสองปีนัมจุนคนนี้ก็พึ่งเห็นพี่ซีดแกพูดจาหวานๆก็วันนี้แหละ ขนาดเวลาง้อพี่แกก็แค่ถีบยอดหน้าโฮซอกไม่เคยพูดจาน่ารักๆง้อเลยด่วยซ้ำ วันนี้ผีแถวไหนมาเข้าพี่แก ตอบนัมจุน!
" นัมจุนนนนน อ๊ากไปส่งกูที่หอที
"
" เพื่อความสงบสุขของโลกกูจะไม่ขับรถ
"
" หนุ่มๆเตรียมตัวเลย จะขึ้นแสดงแล้วนะ "
" พี่โฮปปี้ตั้งสติหน่อยสิ ขึ้นแสดงได้แล้วนะ ฮ่าๆ " จองกุกเดินเข้ามาตบบ่าพี่แปะๆก่อนหางตาจะปะเข้ากับ95ไลน์ที่นั่งหัวซุกกัน มือน้อยของจีมินสั่นเล็กน้อย กระต่ายยักษ์เดินเข้าไปนั่งซ้อนหลังจีมินก่อนจะหอมแก้มอูมอิ่มนั่นฟอดใหญ่
" ย่าส์ จองกุก! "
ฟอดดด
" ย่าส์ แทฮยอง! "
ตอนนี้จีมินถูกแฟนทั้งสองรุมหอมแก้มอย่างหนักจนแก้มป่องๆนั่นแดงเถือกไปหมด
" หายตื่นเต้นยัง " เสียงทุ้มทรงเสน่ห์ของแทฮยองถามขึ้น
" หะ..หายแล้ว..อย่าเอาจมูกมาใกล้นะ!
" มือน้อยดันหน้าหล่อๆของทั้งสองออก แก้มที่แดงอยู่แล้วยิ่งแดงขึ้นอีกเท่าตัว
" หนุ่มๆขึ้นเวทีได้แล้ว
" สต๊าฟหนุ่มเอ่ยเรียกทั้งหกเสียงดัง ลำบากนัมจุนลากที่ต้องร่างไร้วิญญาณของโฮซอกขึ้นเวที
มันบอกว่าจะถอดวิญญาณไปอยู่กับเมียมัน =_=
#SUGA
การแสดงอันตื่นตาตื่นใจเริ่มขึ้น ตอนนี้ยุนกิคนน่ารักก็ได้แต่นอนอุตุอยู่บนโซฟาดูสตรีมสดของเมมเบอร์ ทั้งหกแสดงได้ดีสุดๆแต่น่าเสียดายที่ขาดคนหล่อที่สุดของวงอ่ะนะ ชิ!
อยู่แต่ในหอมันน่าเบื่ออ่ะ ทำไรดีวะ
ร่างบางกลิ้งไปมาจนแทบตกโซฟา แต่ก่อนที่หัวกลมๆจะโหม่งพื้นร่างเล็กก็คิดบางอย่างขึ้นได้ คนน่ารักรีบดีดตัวขึ้นทันที นิ้วเรียวกดเข้าแอพที่เหล่าแฟนคลับทั้งหลายต่างชื่นชอบ ทวิตเตอร์ไงล่ะ !
น่าเบื่อง่ะ ฟ้องอาร์มี่ดีกว่า ฮี่ๆ
ยุนกิเป็นคนที่ไม่ค่อยเข้าทวิตเท่าไร่ จนเหล่าแม่ๆแทบประกาศหาเต่า เอ๊ย! คนหายเพราะไม่เข้าทวิตเกือบเดือนแต่วันนี้ เพียงไม่ถึงชั่วโมงยุนกิก็ทวิตติดต่อกันรวดถึงสิบหกทวิต และแน่นอนว่าเพียงไม่กี่วิเหล่าทหารที่ซื่อสัตย์ก็เข้ามาคอมเม้นต์ปลอบแมวน้อยของเขากันใหญ่
แต่แล้วยุนกิก็ขำก๊ากเสียงดังเมื่อสายตาสบเข้ากับคอมเม้นต์หนึ่งที่เขียนว่า 'วาา ยุนกินี่มันแอนตี้ที่เหล่าอาร์มี่เอ็นดูแท้ๆ '
แหงล่ะนอกจากจะตัดพ้องอแงแล้วยังแคปรูปหลุดของเมมเบอร์ลงด้วย โดยเฉพาะเจ้านัมจุนที่เมื่อเช้าบังอาจก่อกวนเขานักเลยหล่อกว่าเพื่อนเลย ฮี่ๆ
ร่างบางไถทวิตอยู่นานก็หลับคาโทรศัพท์ไปทั้งอย่างนั้น จากเที่ยงถึงบ่ายจากบ่ายถึงค่ำเจ้าแมวน้อยยังไม่มีทีท่าว่าจะตื่นจนโฮซอกกลับมานั่นแหละร่างบางจึงถูกย้ายที่จากห้องนั่งเล่นเป็นห้องนอนแทน
โฮซอกนั่งมองแฟนตัวขาวอยู่นานก่อนจะก้มลงสูดดมความหอมของแก้มป่องหลายต่อหลายครั้งกระทั่งคนใต้อาณัติเริ่มรู้สึกตัว มือเล็กตะปปเข้ากับปากของโฮซอก ดวงตาเรียวถลึงใส่เขาใหญ่ แฟนเด็กยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะเลียมือที่ปิดปากตนเบาๆ ปลายลิ้นร้อนซอกแทรกไปตามก้านนิ้วส่งผลให้ยุนกิรีบชักมือกลับทันที
" กะ..กลับมาตั้งแต่ตอนไหน
"
" ซักพักแล้ว "
" อื้อ อย่านะ "
ร่างเล็กสะดุ้งเฮือกเมื่อโฮซอกก้มลงสูดดมความหอมของซอกคอขาว มือบ้างขยุ้มผมนุ่มของแฟนเด็กก่อนจะออกแรงดึงให้ใบหน้าหล่อผละจากซอกคอตัวเอง
" พี่ยุนกิอย่าดึงสิมันเจ็บนะ
"
" เจ็บก็ดี จะได้รู้ว่าอย่ามาลวนลามคนอย่าง มิน ยุนกิ "
" แหม แล้วใครกันนะที่บอกว่าแสดงดีเดี๋ยวมีรางวัลให้~
" แฟนเด็กเริ่มทวงรางวัลทันที ใบหน้าหล่อเคลื่อนเข้าไปหอมแก้มของยุนกิอีกครั้ง
" เล่นๆน่า แค่กวนให้แกปั่นป่วนเล่นแค่นั้นแหละ ฮิฮิ "
" แล้วรู้เปล่าว่ามันได้ผลดีด้วย
"
" รู้ดิ คนอย่างแกมัน--อ๊ะ..อย่า " ยุนกิพูดยังไม่ทันขาดคำ โฮซอกก็รีบจู่โจมทันที ปากร้อนขบเม้มซอกคอขาวจนขึ้นรอยแดงมือหนาสอดเข้าไปในเสื้อตัวบางพลางลูบท้องแบนราบไปมา
" แกล้งกันแบบนี้ต้องถูกลงโทษ
"
" ฮื่อ โฮปหยุดเลย หูเจ็บอยู่ "
" แล้วไง โฮปไม่ได้ยัดหูยุนกิซักหน่อย
"
"......."
" แต่โฮปยัดก้น " ประโยคแผ่วถูกกระซิบเข้าโสตประสาท ใบหน้าขาวร้อนผ่าวยามที่ลิ้นร้อนนั่นไล้เลียลำคอขาว มือน้อยทั้งสองข้างขยุ้มผมหนาแน่นพลางกัดปากลั้นเสียงคราง
" ยุนกิอ่า " โฮซอกเริ่มก่อกวนเจ้าส่วนกลางของยุนกิ เสียงทุ้มเอาแต่กระซิบชื่อเขาซ้ำไปซ้ำมายิ่งทำให้ยุนกิแทบละลายไปกับเตียง
" อื้อโฮป ไปล็อคห้องก่อนเดี๋ยวคนมาเห็น
" โฮซอกปรี่ไปล็อคห้องทันทีแต่แล้วเมื่อมองมาที่เตียงอีกครั้งร่างสูงก็แทบทรุดลงไปกับพื้น
ร่างขาวนวลตอนนี้เปลือยเปล่าไร้อาภรณ์ มือน้อยลูบไล้ไปทั่วร่างของตนเพื่อยั่วยวนคนรัก ขาทั้งสองอ้าออกกว้างจนช่องสีหวานลอยเด่น
" โฮปอ่า มานี่สิ " ร่างโปร่งเคลื่อนเข้าไปใกล้ราวกับต้องมนต์สะกด โฮซอกทรุดฮวบลงตรงหน้าของยุนกิ ปากบางเคลื่อนเข้ามาทาบทับกับปากของโฮซอกมือน้อยลูบไล้ตรงใต้คางแฟนเด็กในสยิวเล่น
" อืม ยุนกินี่ขี้ยั่วจริงๆ
"
" ฮื้อ...อ่ะ..โฮป "
มือหนาของโฮซอกบีบนวดเจ้าแท่งเล็กมันส์มือ ลิ้นร้อนไล้เลียตรงปลายแก่นกายเล็กอย่างเอ็นดู
" น่ารักพอดีคำตลอดเลยน๊าเด็กดี
" แฟนเด็กใช้นิ้วโป้งไล้วนรอบหัวแท่งเอ็นน้อย เจ้าของแท่งกัดปากซี๊ด เสียงดัง ขาขาวเกี่ยวเอวสอบเข้ามาใกล้ก่อนจะก้มลงมอบจูบให้โฮซอกอีกครั้ง
" เข้ามาสิ " เสียงกระซิบแผ่วเบาเรียกร้องให้โฮซอกเข้าไปใกล้ มือหนารีบกดแฟนตัวเล็กลงเตียงก่อนจะจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง แท่งกายเขื่องดีดผึงตั้งตรงพร้อมรบ ยุนกิหน้าแดงก่ำมือบางตะกองกอดแฟนเด็กแน่น
" อ่ะ..อ๊าส์..โฮป..อ่า "
แท่งเอ็นร้อนเริ่มแทรกเข้าไปในตัวของยุนกิ
ขาเรียวแหวกออกกว้างจนแทบติดเตียงยิ่งแท่งเอ็นเคลื่อนเข้าไปในตัวมากเท่าไรความจุกก็เริ่มเล่นงานมากขึ้นเท่านั้น
“ ฮะ..โฮป...แรงๆ ทำให้ยุนกิแรงๆ ”
“ เมียขอมาผัวจัดไป ”
“ อ๊าาาาส์ ”
เอวสอบขยับเข้าออกอย่างแรงเสียงทุ้มต่ำครางปะปนกับเสียงแหบพร่าของยุนกิ
เตียงกว้างเริ่มสั่นไหวเพราะคนสองคนที่กำลังสนุกอยู่ด้านบน
เสียงกระทบกะทั่งดังขึ้นอย่างหยาบโลนยิ่งนำพาอารมณ์ให้ขึ้นสู้จุดสุดยอด
โฮซอกกระแทกไปซักพักก็ยิ้มกริ่มเมื่อนึกอะไรบางอย่างออก
เริ่มสูงเอื้อมมือไปหยิบพู่กันที่วางแหมะอยู่เหนือเตียงมาไล้ทั่วร่างยุนกิ
สัมผัสนุ่มจากปลายพู่กันกระตุ้นอารมณ์ของยุนกิได้เป็นอย่างดี
และแน่นอนว่าถ้าโฮซอกทำยุนกิอยากมากๆสิ่งต่อมาที่โฮซอกจะได้คือ.........
“ อ่ะอ๊า ที่รักยุนกิทำเอง ฮื่อ ”
ร่างเล็กขึ้นคร่อมตักหนาสะโพกนุ่มนิ่มดูดกลืนแท่งเอ็นเข้าไปในตัว
ลิ้นน้อยๆไล้เลียยอดอกของแฟนเด็กพลางดูดดังจ๊วบ
“ อื้อ...อ่า...อื้อ”
เสียงครางดังไปทั่วห้องและคาดว่าเสียงกามๆเหล่านี้ต้องทะลุออกไปข้างนอกแน่ๆ
เพราห้องทุกห้องไม่ใช่ห้องเก็บเสียง
“ ฮื่อ โฮปตรงนั้นแรงๆสิ อ๊าส์ ”
“ อืมส์ ตอดแน่นแบบนี้จะเสร็จแล้วเหรอ ”
“ อ่ะ..อ๊าส์....โฮป ”
หลังจากโหมโรงกันมานับชั่วโมงในที่สุดร่างน้อยก็ปล่อยน้ำรักออกมาเลอะหน้าท้องโฮซอก
ร่างเล็กถูกแฟนเด็กกดลงแนบเตียงก่อนที่ร่างสูงจะกระแทกกระทั้นแท่งเอ็นเข้าไปอยู่พักหนึ่งก่อนจะน้ำอุ่นร้อนจะถูกฉีดเข้าไปในร่างยุนกิ
“ แฮ่ก โฮป ”
แมวน้อยคลานเข้าไปซุกอกแฟนจมอก วงแขนเล็กเกี่ยวเอวสอบเข้ามาแนบร่างของตน
ยุนกิก็เป็นแบบนี้แหละ ถึงจะดูเหมือนคนเย็นชาแต่จริงแล้วชอบเป็นแมวน้อยขี้อ้อนเวลาเหนื่อยหลังกิจกรรมรักตลอด
“ อ่ะอา แทแท...อื้อกุกแรงๆ ”
เสียงครางหวานของเหล่ามักเน่ไลน์ดังทะลุเข้ามาในห้อง
ยุนกิรีบเงยหน้ามองแฟนเด็กทันที
“ ยอมแพ้เด็กพวกนั้นแล้วรึไง ”
“ หืม? ”
“ จัดการสิ ”
“ พี่ยุนกิ ทำไมวันนี้น่ารักจัง ”
ไอ้แฟนเด็กหน้าหล่อเดินเข้ามาโอบเอวเขา
“ ไอ้โฮปปล่อยกู กูจะทำงานเดี๋ยวคนเห็น
”
“ มาให้หอมก่อนเร๊ว ”
“ ไม่เด็กเวร ไม่ อ๊ากกก ”
ร่างเล็กดิ้นหลุดจากวงแขนแกร่งของโฮซอกเท้าเล็กก็สะดุดเข้ากับขอบประตูทันที
“ ยุนกิ!!!! ”
และนี่ก็เป็นเหตุของเรื่องทั้งหมด
บอกแล้วว่ายุนกิไม่ได้ซุ่มซ่าม
แค่เขินเฉยๆ ._.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น